Przewlekła niewydolność nerek u psów i kotów jest chorobą która często musi być leczona do końca życia zwierzęcia. Cechuje się podniesieniem poziomu kreatyniny i mocznika we krwi chorych zwierząt i uszkodzeniem nerek. Postępowanie przy takiej chorobie wymaga współdziałania ze strony opiekunów chorego i weterynarza. Oprócz stosowania leków bardzo istotna jest dieta. Uważa się, że dzięki odpowiedniej diecie czas przeżycia pacjentów może być dwukrotnie dłuższy niż bez dietoterapii. Najczęściej stosuje się odpowiednie pokarmy gotowe, których skład jest dostosowany do stanu chorego psa czy kota. Na jakie składniki pożywienia weterynarz zwraca szczególną uwagę?
Jest to:
Białko, którego ilość w pokarmie przy niewydolności nerek powinna być mniejsza niż u zdrowych zwierząt. Trzeba pamiętać by jego jakość była jak najwyższa i by było łatwo przyswajalne. Najlepsze jest pochodzenia zwierzęcego: mleko, jaja, kurczak,wołowina. Pamiętajmy jednak, że pies czy kot może mieć alergię pokarmową na niektóre białka i wtedy trzeba skorygować skład diety. Białka roślinne mają niższą wartość biologiczną niż zwierzęce przy leczeniu przewlekłej niewydolności nerek i są mniej wskazane do bilansowania diety.
Kwasy tłuszczowe omega 3 według wielu badań poprawiają pracę układu moczowego i dlatego dobrze jest wzbogacić dietę w ten suplement.
Witaminy z grupy B są rozpuszczalne w wodzie i tracone z moczem przy chorobie nerek i dlatego ich zawartość w pokarmie chorych zwierząt powinna być podwyższona
kolejna duża grupa składników to minerały: potas, fosfor i sód
Sód powinien być ograniczony jednak w mniejszym stopniu niż jest to zalecane u ludzi. Aktualnie prowadzone są badania w licznych przychodniach weterynaryjnych nad określeniem odpowiedniego procentowego poziomu tego pierwiastka w diecie.
Fosfor powinien być obniżony, dlatego też stosujemy mniej białka, które jest bogate w ten minerał.
Potas to pierwiastek, który powinien być dodawany w zwiększonej ilości ponieważ chore nerki nie mają zdolności do oszczędzania go i wychwytu z tworzącego się moczu. Ważną rolą weterynarza jest by monitorować poziom potasu gdy w leczeniu farmakologicznym stosowane są leki oszczędzające potas by nie doprowadzić do nadmiernego wzrostu jego poziomu we krwi.
Kiedy lekarz weterynarii ustali jaką dietę mamy stosować u pacjenta, przychodzi bardzo ważny etap przyzwyczajenia naszego chorego przyjaciela do nowego pożywienia.
Pamiętajmy, że tzw. diety nerkowe ze względu na obniżony poziom białka i soli, są często mniej smaczne niż jedzonko dotychczas podawane. Należy więc umiejętnie zachęcić naszego psa czy kota do spożywania nowego pożywienia. Czasem słyszymy opowieści jak pani biegała za swoim ulubieńcem i próbowała wcisnąć choć kilka kęsów w pyszczek. Zwykle to się nie sprawdza. Czasem dobrą metodą jest podawanie nowej diety rano kiedy pies jest najbardziej głodny i da się skusić na coś nowego. Koty dobrze reagują na podawanie nowego pokarmu w ulubionej miseczce i w ulubionym miejscu. Czasem koty, które mają postawione obok siebie dwa pojemniki z pożywieniem wybierają ten z nową karmą ze zwykłej ciekawości. Przyzwyczajenie do nowych zwyczajów dietetycznych czasami trwa kilka tygodni, ale warto się nad tym popracować bo efekty połączonej terapii farmakologicznej i diety mogą być spektakularne. Najważniejsze jest zdrowie naszego psa i kota i najlepszy lek bez odpowiedniego pożywienia nie będzie tak skuteczny jak byśmy sobie życzyli. Pamiętajmy też że lekarz weterynarii zaleci kontrolne badania krwi w celu sprawdzenia skuteczności terapii i odpowiednio będzie zmieniał dawkowanie leków i czasem rodzaj stosowanej dietoterapii.
lekarz weterynarii Anna Biegała
lekarz weterynarii Tomasz Biegała
weterynarz Inowrocław