Codziennie w przychodni witamy pupili -nowych członków rodziny i ich opiekunów. Słyszymy wtedy wiele pytań w tym na temat właściwego postępowania w tym na temat wychowaniu szczeniąt. Właściwa opieka, nauka, konsekwencja i dbałość o systematykę rutynowych zajęć w tym spacerów i odpowiedni czas przeznaczony na zabawy i zapewnienie ruchu pełnego energii szczeniaczka pozwoli na harmonijne życie. Pies aby mógł poświęcić odpowiednią ilość uwagi i skupienia na naukę musi być wybiegany , odpowiednio zmotywowany- pochwały i smakołyki . Czas na naukę powinien być odpowiednio długi aby młode niecierpliwe zwierzę nie znudziło się i nie zniechęciło. Pamiętajmy zabawy zadaniowe typu odnaleźć ukryty smakołyk lub zabawkę są tak samo wyczerpujące dla czworonoga jak intensywne gonitwy. Wielu opiekunów nie może poradzić sobie ze swoimi psami- narzekają – że rzucają się na ludzi i i zwierzęta, że ujadają, ciągną jak szalone na spacerach a zostawione same w domu – niszczą meble i szczekają. Złe zachowanie psa często wynika z niezrozumienia jego psychiki i relacji z właścicielem. To człowiek musi ułożyć psa i przedstawić mu zasady życia w świecie ludzi. Oswoić psu „nasz” świat Pies chce pomagać domownikom i podążać za swoim opiekunem, bardzo szybko przystosowuje do stylu życia właściciela. Bardzo łatwo przystosowuje się do zwyczajów panujących w domu ale musi się do nich przyzwyczaić. Każdy pies się tego nauczy. To zdecydowanie najtrudniejsze zadanie, jego opanowanie musi trochę trwać Ale każdego psa można tego nauczyć. Trzeba pokazać psu: oczekuję, abyś mi towarzyszył, abyśmy szli bezpiecznie. Nie chcę się z tobą szarpać na smyczy. Dlatego trzeba nauczyć psa chodzić na smyczy przy nodze. Dlaczego pies ciągnie? Dlatego, że chce się poruszać do przodu. Więc jeżeli pies ciągnie, to my się zatrzymujemy. Dopiero, gdy idzie równo z nami, może poruszać się do przodu. Wymaga to kolosalnej cierpliwości i czasu. Ja uczyłem tego psa cztery miesiące. Po pierwsze: przy biodrze kładzie się smakołyk i tak prowadzi się psa. W ten sposób pies uczy się iść równo z człowiekiem. Po drugie, trzeba nauczyć psa reagowania na hasło „stój”, bo na nasze polecenie musi się zatrzymać.
Pies jest szczęśliwy, gdy może rozwijać swoje naturalne predyspozycje. Człowiek musi je w nim rozpoznać. Zwierzę z przyjemnością angażuje się w nasze życie i wypełnia polecenia . Oczywiście, to musi przynosić psu radość, zadania powinny być zabawą.
Na psa nie powinno się krzyczeć, ani nadużywać karcenia głosem. Pies nie może się bać, niczego dla nas nie zrobi, gdy będzie się czuł zagrożony. Trzeba go chwalić. Pies odbiera nasze emocje, więc wydając psu polecenie mówmy głosem spokojnym nie za głośno. Pies też potrzebuje relacji z człowiekiem i jego uwagi. Taką ma naturę, musi mieć kogoś, za kim będzie podążał. Potrzebuje też uwagi i wspólnie spędzanego czasu. Jeśli traktujemy psa, jak przykry obowiązek, mówimy „ i znowu chcesz iść się bawić”–pies nie będzie radosny. Pies nie rozumie długich wypowiedzi, nasze polecenia powinny być krótkie i łatwe do odbioru np. usiądź tu a nie dalej piesku zajmij miejsce przy krześle. Każdą komendę trzeba odwołać. Np. stój. Jak długo on ma stać? Ja mówię do mojego psa: stój, i żądam od niego, żeby stał, dopóki ja do niego nie podejdę, nie pogłaskam, nie klepnę i nie powiem: przerwa biegaj. Albo równaj. Musi być kolejne polecenie, bo inaczej pies nie będzie wiedział, czego od niego oczekujemy. Psy pchają się do łóżka. Skąd to się bierze? Jeśli chodzi o wchodzenie do łóżka – pies lubi się przytulać. Można mu powiedzieć: to jest moje łóżko i tutaj nie masz prawa wchodzić. Ale nie można mu zakazać być w przy człowieku. Należy mu pokazać: to jest moje łóżko, ja tu śpię. On musi to wszystko sprawdzić, powąchać. A potem pokazujemy mu jego legowisko i pies wie, że to jego miejsce do spania.
NA KONIEC ostatnia uwaga - pamiętajmy - poznawanie świata jest najważniejsze w edukacji naszych psiaków